เรื่องความรักนั้นถ้าเปรียบเทียบกันแล้ว เปอร์เซนต์ในความทุ่มเทและความจริงจังของผู้หญิงมักจะมีมากกว่าผู้ชาย เพราะ เ พ ศ หญิงเป็น เ พ ศ ที่อ่อนไหวง่าย ใส่ใจกับทุกๆ เรื่องกับคนรักแต่ถ้าการทุ่มเทมากเกินไปแล้วมันต้องเจ็บก็อย่ๅไปมั่ว เ สี ย เวลาเลยดีกว่า เพราะผู้หญิงทุกคนก็สามารถเลือกคนที่ดีที่สุดให้กับตัวเองได้ทั้งนั้น เหมือนอย่ๅงบทความที่เราจะมานำเสนอในวันนี้
อย่ๅเดทกับผู้ชายที่ไม่ “พย ๅย ๅม” อะไรเลย
ที่จะมี #ความสัมพันธ์ที่ พิ เ ศ ษ กับคุณ
ผู้ชายที่จะมาเจอคุณแค่ตอนที่เขาว่าง
และคุณต้องเป็นฝ่าย “พย ๅย ๅมว่าง” มาหาเขา
ผู้ชายที่จะเป็นแบบที่เขาเป็น
ไม่แคร์ว่าคุณจะรู้สึกยังไง
และคุณต้องเป็นฝ่าย “พย ๅย ๅมยอมรับ” เขา
ผู้ชายที่จะไม่โทร.หรือส่งข้อความหาคุณ
นอกจากไม่มีอะไรทำ
และคุณต้องเป็นฝ่าย “พย ๅย ๅมติดต่อ” เขา
ผู้ชายที่จะไม่พูดจริงจัง
ถึงความสัมพันธ์ระหว่างคุณและเขา
และคุณต้องเป็นฝ่าย “พย ๅย ๅมบีบคั้น” เขา
อย่ๅเดทกับผู้ชายที่ไม่ “พย ๅย ๅม” อะไรเลย
ที่จะทำให้คุณ “ประทับใจ”
เพราะนั่นคือสัญญาณที่บอกว่า
คุณไม่ได้ ” พิ เ ศ ษ ”
หรือแม้แต่ “สำคัญ” กับเขา
จำไว้ว่า คุณเดทกับผู้ชาย
เพื่อสักวันคุณจะเจอใครสักคน
ที่คุณจะ “ใช้ชีวิตร่วมกับเขา” ได้ตลอดไป
ไม่ใช่แค่ใครสักคน
ที่คุณจะ “มีความสุขด้วยชั่วคราว”
ดังนั้น อย่ๅ ” เ สี ย เวลา”
ถ้า “ไม่ใช่”
ไปข้างหน้า
“ผู้ชายที่ดีกว่า” รออยู่
เคยได้ยินไหมที่ผู้ใหญ่มักจะบอกว่า ถ้าจะรักใคร คิดจะแต่งงานกับใคร
ถ้าเป็นผู้ชายให้นึกถึงตอนที่ผู้หญิงคนนั้นหน้ามันอยู่ในครัว นั่งเลี้ยงลูก ไม่ได้แต่งหน้า ไม่น่ามอง
ถ้าเป็นผู้หญิงให้นึกถึงตอนที่ผู้ชายคนนั้นหัวล้าน อ้วนพุงพลุ้ย นุ่ง กางเกงขาสั้นอยู่กับบ้านไม่หล่อไม่เท่อีกต่อไป
เรารับได้ไหม เรายังจะรักเขาอยู่ไหม
…เพราะเมื่อถึงตอนนั้นความสวยงาม ภายนอกจะค่อยๆ หมดไป
ความรู้สึกเป็น พิ เ ศ ษ กับคนๆ นี้จะถูกความเคยชินเข้ามาแทนที่
แต่เราจะยังรักเขาอยู่ได้ก็ด้วยความดีในตัวเขา ความเข้าใจ ความเอื้ออาทรต่อกัน…
มีคนเคยกล่าวไว้อีกว่าถ้าจะรักใครสักคนให้พย ๅย ๅมใช้สมองในอัตราที่ใกล้ๆกับการใช้หัวใจ
อย่ๅรักจนหลง อย่ๅให้ความรักทำให้เราตา บ อ ด ให้มองด้วยสายตาคนภายนอกซึ่งเป็นคนที่ปรารถนาดีต่อเราว่าเขามีความเห็นอย่ๅงไร
การปรึกษาผู้ที่อาบน้ำร้อนมาก่อนยังคงได้ผลดีอยู่เสมอ…
อย่ๅหลงคนที่ตอนจีบตอนเพิ่งคบกันเขามาคอยเอาใจ
เพราะไม่มีใครทำอะไรโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน…
ถ้าเราไม่รัก ไม่สนใจเขา ไม่เคยดีกับเขาเลย วันนี้เขาอาจยังอยู่กับเราและดีกับเรา
แต่ถ้าวันหนึ่งเขาเจอคนที่ดีกับเขามากๆ อย่ๅงที่เขาดีกับ เราในวันนี้ เขาจะยังทนเราอยู่ไหม…
อย่ๅหลงคนที่วันนี้เขาอดทนกับเราเหลือเกิน เพราะความอดทนทุกคนมีขีดจำกัด…
อย่ๅหลงคนที่ดีผิดปกติและทำกับเราอย่ๅงคน พิ เ ศ ษ จนน่าใจหาย
เพราะไม่มีใครทำอย่ๅงนี้ในเราได้ตลอดเวลาไปตลอดชีวิต…แต่
ให้เห็นค่าของคนที่ทำให้เรารู้สึกได้ว่าเขาพย ๅย ๅมและอย ๅกจะทำอะไรให้เรา
อย่ๅงน้อยก็เกือบๆ เท่ากับที่เขาอย ๅกทำให้ตัวเขา เอง…เพราะคนที่ให้เราได้ขนาดนี้หรือมากกว่านี้ก็คงมีแต่พ่อกับแม่เท่านั้น
ถ้าได้เจอคนแบบนี้ อย่ๅปล่อยให้ผ่านไป และรู้ไว้ด้วยว่าเราคือคนที่โชคดีที่สุดแล้ว
ในบางครั้งเมื่อเรารอความรักเรากลับหามันไม่พบ แต่เมื่อเราไม่ต้องการมันกลับประดังเข้ามาจนตั้งตัวไม่ติด ดังคำที่ว่า
Love is something, That can”t be predicted,
It comes as a surprise, when you least expect it.
ไม่มีใครรู้หรอกว่าความรักที่แท้จริงจะมาถึงเมื่อไหร่
เราจะได้เจอคนๆนั้นเมื่อไหร่ หรือคนๆ นี้ที่เจอจะใช่คนที่เรารอ ไหม
บางคนอาจได้เจอคนๆนั้นตั้งแต่ยังเด็กเป็นเพื่อนเล่นกันมา
ในขณะที่บางคนกลับใช้เวลารอคอยครึ่งค่อนชีวิตกว่าจะได้เจอ
บางคนคิดว่าใช่แน่นอนแล้ว แต่สุดท้ายกลับต้องแยกจากกัน
บางคนรู้จักกันมานานไม่ได้คิดอะไรกลับได้ลงเอยกันในที่สุด…
ความรักไม่ใช่เรื่องของการชั่งน้ำหนักว่าใครดีกว่าใคร แต่เป็นเรื่องของใครเหมาะสำหรับเรามากกว่า
ความรักขึ้นอยู่กับ โอกาส เวลา สถานการณ์
ถ้าคนที่เหมาะสมก้าวเข้ามาในชีวิตเราในเวลาที่เหมาะสม
เราพร้อม
เขาพร้อม
นั่นก็เป็นโชคของเรา เป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิต…
แต่ไม่ว่าจะอย่ๅงไร คนๆนั้นจะต้องยอม เ สี ย สละ ยอมปรับตัวให้เข้ากับเรา ทำเพื่อเรา
ในขณะ เดียวกัน
เราจะต้องเห็นค่าของเขามากพอที่เราจะ เ สี ย สละและปรับตัวเพื่อเขาเช่นกัน…
คู่ของใครก็สำหรับคนนั้น… ถ้าคนๆนี้ของเราเขาทำเพื่อเราทุกอย่ๅง
ถึงเราจะไม่สวย ไม่หล่อ ไม่โดดเด่นกว่าใครๆ
เขาก็ยังคงมองเราเพียงคนเดียว
ปฏิบัติต่อเราอย่ๅงเสมอต้นเสมอปลาย
และทำให้เรารู้สึกว่าเรามีค่าสำหรับเขาซะเหลือเกิน….
ถึงตอนนั้นคนรอบข้างเราจะดี จะน่ารัก จะเป็นยังไงไม่สำคัญแล้ว
ไม่ต้อง พิ จ า ร ณ า แล้ว… เพราะถ้าเราได้เจอคนที่เหมาะสม ที่เข้ากับเราได้
คนที่เราแน่ใจว่าเขามีค่าสำหรับเราจริงๆ
เราก็ไม่จำเป็นต้องมองใครอีกแล้วในโลกนี้…
ถ้าหากไม่เจอคนๆนั้น หรือไม่เจอคนที่เห็นค่าของเรา
ก็ไม่มีอะไรต้อง เ สี ย ใจ เพราะเรามีค่าและเราควรจะ รู้ว่าค่าของตัวเองมีมากเพียงใด…
“เพชร” ไม่ว่าจะมีคนพบหรือไม่ก็ยังเป็นเพชร ธาตุแท้ของเพชรไม่เคยเปลี่ยน
“เรา” ไม่ว่าจะ ได้เจอคนๆ นั้นหรือไม่ เราควรจะรู้ค่าของตนเอง เห็นค่าของตนเอง และรู้ด้วยว่าคุณค่าของเราไม่เคยเปลี่ยนไปเช่นกัน… เหมือนเหรียญในมือ
ไม่ว่าเราจะอย ๅกดูหรือไม่ ผู้ใหญ่จะแบมือให้ดูหรือไม่ เหรียญก็ยังคงเป็นเหรียญๆ เดิมและค่าของมันก็ ไม่เคยเปลี่ยนไปจากเดิมเลย รู้สึกเป็น พิ เ ศ ษ อีก
ขอบคุณที่มา โพสจัง
เรียบเรียง showbizinfoo.com
