เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม 2563 เพจเฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อว่าเชียร์ลุง ได้โพสต์ภาพพร้อมกับข้อความระบุว่า ภาษีกู ภาษีกู คำนี้มันบาดลึกเข้าในใจผมมาก เมื่อเห็นภาพ ขอโทษคนไทยทุกคน ที่อาจจะคิดว่าภาษีของท่าน โดนฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ เอามาใช้จ่าย..ในการช่วยชีวิตพี่ชายผม.. ยาวหน่อย ช่วยอ่านหน่อยนะครับ แต่นี่คือ อีกเหตุผล..ที่ผมรักและเทิดทูนสถาบัน ใครมาวิจารณ์เสียๆหายๆไม่ได้ พี่ชายผม เป็นโรคลมชัก ตั้งแต่เด็กๆ กินยาต้ม ยาโรงบาล ตั้งแต่เด็กจนจบปริญญาตรี อาการหนักสุดคือ นอนเฉยๆก็ชักน้ำลายฟูมปาก ทุกคนในบ้านเครียด ร้องไห้หนักมาก โดยเฉพาะแม่และยาย เมื่อตรวจละเอียด จึงพบว่า มีแผลเล็กมากๆและอยู่ลึกในสมอง เป็นส่วนที่ผ่าตัดยากมาก แต่ต้องผ่า ถ้าไม่ผ่า สุดท้ายจะลามไปส่วนอื่น เหมือนกระแสไฟฟ้า (ซึ่งตอนนั้นเริ่มลามแล้ว) และจะเอ๋อ ช่วยตัวเองไม่ได้ในที่สุด ซึ่ง รพ.มอ. ตอนนั้นก็ไม่มีเครื่องมือและหมอที่ทำได้ขนาดนั้น แต่แม่ก็ไม่ยอม เพราะขึ้นชื่อว่าผ่าหัวลูก ใครๆก็กลัว ผ่าก็เสี่ยง ไม่ผ่าก็เสี่ยง! เหมือนมีหมอกมาคลุมที่หลังคาบ้านอยู่หลายปี กินยาที่ รพ.มอ. มาเรื่อยๆ จนหมอสงสาร ช่วยทำเรื่องให้รักษาที่ รพ.จุฬาภรณ์ ตามโครงการของท่าน(ฟ้าหญิง พระยศในขณะนั้น) โดยรักษาร่วมกับระหว่าง รพ.จุฬาภรณ์ …